Ik ruik en ik proef. Ik vind het lekker of toch maar niet. Ik kijk en ik voel. Wat is dit mooi of o zo lelijk. Het windt me op of stoot me af. Ik beslis, het is goed of het is slecht. Ik heb een goede smaak!
De smaak is het verdict van ons zintuiglijke waarnemen. Het is een persoonlijk oordeel nadat chemische componenten de smaakpapillen prikkelden. Het is het resultaat van de verwerking van de visuele informatie die we ontvangen na onze observaties. Maar valt er over mijn subjectieve voorkeur niet te twisten? Wordt mijn zintuiglijk waarnemen niet beïnvloed door externe factoren? Hoe subjectief ben ik of hoe objectief kan ik zijn in mijn subjectiviteit? Hoe ontwikkel ik mijn voorkeur en hoe ontstaat de aversie? Wat is schoonheid?
Wat prachtig, heerlijk en opwindend is voor de een, kan lelijk, onsmakelijk of afstotend zijn voor de ander. Wat we vandaag hip vinden is morgen ‘passé’. Wat we nu definiëren als ouderwets wordt binnenkort weer trendy. Wat is een verzamelobject en wat is een wegwerpartikel?
Glas is in wezen een oud en geheel smaakloos materiaal. De smaak van glas is onbestaanbaar. Het heeft geen smaak, maar het geeft smaak. Glas is het materiaal dat de smaak en de vorm van de inhoud bepaalt.
De tentoonstelling ‘De Smaak van Glas’ confronteerde historisch gebruiksglas met hedendaagse kunst en design. Ze bekeek de invloed van vorm op perceptie. Ze berekende de verhouding tussen de inhoud en de recipiënt.
Curator:
Jeroen Maes (BE)
Artists/designers:
Maria ROOSEN (NL), Joan CROUS (IT), Anne-Lise RIONO SIBONY (FR), Yvon TROSSÈL (NL), Miia VIRTASALMI (FIN/CAN), Katharine COLEMAN (GB), John MILLER (USA), Bas VAN BEEK (NL), Silvia LEVENSON (IT), KNOL (NL), Etienne MENEAU (FR)
In samenwerking met:
ZILVERMUSEUM STERKSHOF –Deurne (B), MUSÉE DU VERRE –Charleroi (B), MUSÉE DÉPARTEMENTAL DU VERRE -Sars Potteries (FR), MUSEUM BOIJMANS VAN BEUNINGEN –Rotterdam (NL), HET PIJPENKABINET –Amsterdam (NL), MEYHUI –Kortrijk (B), B.O.N. –Novy Bor (CZ), HET PALEIS –Antwerpen (B)
